Acta Pacis Westphalicae III C 2,1 : Diarium Volmar, 1. Teil: 1643 - 1647 / Joachim Foerster und Roswitha Philippe
Samstag
Die 5. huius reddidit mihi salutationis et visitationis
officium orator Venetus meque inuisit horis pommeridianis. In hac conuer-
satione recensuit se ex Hollandia habere legatos Gallicos Dorsdrechti
magna contentione conatos persuadere Hollandis, ne ullo modo treugam seu
suspensionem armorum cum Hispanis inirent, aut si minus hoc placeret, ut
saltem directionem huiusce modi sibi nomine regis christianissimi deferrent,
sed neutrum obtinuisse Hollandis in sua sententia firmiter persistentibus ac
palam professis se nec Galli nec alterius directione ad eam rem opus habere,
quin paratos sine alicuius tertii interuentu cum Hispanis tractare. Dord-
〈rechto〉 Roterdamum delatos publica munificentia ac festiuis honoribus ex-
ceptos. Senatum tamen significasse, se id honoris solum mutuorum commer-
ciorum caussa ipsis exhibere; reliqua, quae publico ordinum nomine propter
societatem belli expectarent, ad se non pertinere.
Hagae Comitis principem Auraicum
ipsis obuiam non prodiisse, quod pedi-
bus aegrum se ferret, seu vere seu falso, officium tamen ipsius nomine filium
Wilhelmum peregisse. Comitem d’Auaux febre laborare et hactenus se cubi-
culo suo continuisse, Seruientum vero epulis principis et ordinum frequenter
adesse. Rumorem esse ipsos intra octiduum Haga discessuros, se tamen id
minime credere.
Deinde cum mentio incidisset de literis Ragotsii
ad Torstensonium
inter-
ceptis aliisque indiciis, quibus constaret non solum Ragotsium verum etiam
Turcam ipsum ad bellum Caesari inferendum sollicitari, respondit Turcas
non tam leuiter Gallorum importunis sollicitationibus se moueri passuros.
Scire enim ipsos in aula Constantinopolitana ob instabilitatem et peruersum
rebelles subditos iuuandi studium male audire Turcamque Caesaris pruden-
tiam et constantiam illorum versutiae anteferre.
officium orator Venetus meque inuisit horis pommeridianis. In hac conuer-
satione recensuit se ex Hollandia habere legatos Gallicos Dorsdrechti
magna contentione conatos persuadere Hollandis, ne ullo modo treugam seu
suspensionem armorum cum Hispanis inirent, aut si minus hoc placeret, ut
saltem directionem huiusce modi sibi nomine regis christianissimi deferrent,
sed neutrum obtinuisse Hollandis in sua sententia firmiter persistentibus ac
palam professis se nec Galli nec alterius directione ad eam rem opus habere,
quin paratos sine alicuius tertii interuentu cum Hispanis tractare. Dord-
〈rechto〉 Roterdamum delatos publica munificentia ac festiuis honoribus ex-
ceptos. Senatum tamen significasse, se id honoris solum mutuorum commer-
ciorum caussa ipsis exhibere; reliqua, quae publico ordinum nomine propter
societatem belli expectarent, ad se non pertinere.
Hagae Comitis principem Auraicum
bus aegrum se ferret, seu vere seu falso, officium tamen ipsius nomine filium
Wilhelmum peregisse. Comitem d’Auaux febre laborare et hactenus se cubi-
culo suo continuisse, Seruientum vero epulis principis et ordinum frequenter
adesse. Rumorem esse ipsos intra octiduum Haga discessuros, se tamen id
minime credere.
Deinde cum mentio incidisset de literis Ragotsii
ceptis aliisque indiciis, quibus constaret non solum Ragotsium verum etiam
Turcam ipsum ad bellum Caesari inferendum sollicitari, respondit Turcas
non tam leuiter Gallorum importunis sollicitationibus se moueri passuros.
Scire enim ipsos in aula Constantinopolitana ob instabilitatem et peruersum
rebelles subditos iuuandi studium male audire Turcamque Caesaris pruden-
tiam et constantiam illorum versutiae anteferre.