Acta Pacis Westphalicae II C 3 : Die schwedischen Korrespondenzen, Band 3: 1646 - 1647 / Gottfried Lorenz
166. [Salvius] an Gyldenklou O[snabrück] 1647 März 8/18
–/ 166 /–
Eigenhändige Ausfertigung: DG, A I 1 , Legat . [ 6 ] fol. 409–409’.
Privata. Stellungnahme zu Königin Christinas Kritik am Verhandlungsergebnis hinsichtlich
Pommerns und deren neuen Weisungen.
Dolenter e regiis literis percepimus notam haud observatorum mandatorum
nobis impingi in tractatu cum Brandenburgicis. Nos tamen firmiter sustine-
mus mandata a nobis rite observata fuisse. Si quid deest variationi eorum
imputandum fuerit. Moris est summa mandatorum initio praescribi ut
remissio posset fieri per gradus usque ad angustissima. Nobis econtra
faciliora primo loco praescripta sunt, tum paulo difficiliora ac tandem dif-
ficillima : eaque non nisi prioribus peractis insinuata. Is modus etiam
diligentissimos turbare potest.
Miror in omnibus literis tanquam pro concesso supponi ut si elector nolit
consensum praebere pro tota Pomerania totam retineamus eo invito sub
Caesaris et Imperii manutentione et guaranda.
Primo quidem Caesareani in totam consenserunt sed addita clausula quan-
tum Caesar de ea disponere habet. Nihil autem plane de ea disponere habet,
Brandenburgica domo et Imperio dissentiente. Nihil ergo ab iis factum fuit.
Deinde voluerunt electorem ad totius cessionem disponere sed at Bremam
et Verdam vicissim reciperet. At hoc nobis non erat permissum.
Tertio omnino noluit Imperium guarandam pro tota praestare sed tantum
pro Anteriore.
Noluit autem Brandenburgicus in totam Anteriorem Pomeraniam con-
sentire . Itaque tandem cum plerique statuum id haud iniquum pro aequi-
valente tamen congruo, iudicarent minae sunt additae et a Caesare et a nobis
ut si id nollet elector utramque retineremus sub Imperii guaranda. Non
erat autem vel Caesaris vel Imperii mens ut totam Pom. retineremus vel ut
ii nobis eam manutenerent sed ut his minis metuque saltem Anteriorem
electori exprimerent. Certe si Imperium voluisset guarandam pro utraque
promittere imo si solus Caesar id cum effectu fecisset stultissimi fuissemus
si unicum pagum remissemus.
Quicquid sit tentabimus tamen adhuc utrum desiderata impleri possint
etiam cum opprobrio legationis. Id si non nisi cum ruptura pacis obtineri
queat haec videant remedia: 1. Limitum extensio poterit circa peculiarem
ea de re tractatum in Pomerania per utriusque partis commissarios obtineri.
2. Expectantia Neomarchiae, Sternbergii, Vierraden et Löchenitz poterit
(si per priora gentilitia pacta cum domo Saxonica et Hassiaca licuerit) in
tractatu foederis cum electore obtineri. 3. Precedentiam non recusat elector
tam in comitiis quam circulo. Sed quia quinque principes in comitiis alter-
natione utuntur iuxta hoc schema:
Die |
|||||
prima |
Mechelb. | Pom. | Wurtemb. | Hessen | Baden |
2:da |
P | M | B | H | W |
3:tia |
W | B | H | M | B [ ein B = P ] |
4:ta |
H | M | B | W | B [ ein B = P ] |
5:ta |
B | P | W | H | M |
ideo frustra petitur ea praecedentia caeteris refragantibus. Regina hic con-
sider [at] solum ut ducissa Pomeraniae. Rex Daniae numquan admitti u in
comitiis ad ullam alternationem ratione Holsatiae sed cogitur sessione ab-
stinere . Praeterea non opus habet K. M:tas hac alternatione. Habet quidem
tria vota. Sed ob sumptus non est necesse ut mittiat nisi unicum legatum.
Is ratione ducatus Bremensis sedet supra omnes istos principes proxime
infra domos electorales et nihilominus fert tria suffragia. Conabimur tamen
adhuc si possibile melio〈ra〉 4. Donationes officialium expresset nobis im-
portunitas d’Avausii et obstinatio electoralium. Sed videbimus utrumque
retineri adhuc posseret absque ruptura.