Acta Pacis Westphalicae III C 2,1 : Diarium Volmar, 1. Teil: 1643 - 1647 / Joachim Foerster und Roswitha Philippe
Donnerstag
Uff solche weiß schreiben wir an sie, Oßnabrukhi-
sche, sub dato 28. huius [ 240].
Jovis 28. huius conuenimus dominus comes et ego dominum nuncium, quod
colonellus huius urbis ob obmissum transeunte comite tympani pulsum se
id mandati ab eodem accepisse diceret. Sed dominus nuncius statim audita
caussa nostri aduentus se excusauit negauitque a se quicquam mandatum,
intellexisse se quidem ea caussa et ob quosdam a ciuibus sparsos immodera-
tiores sermones in otium Gallorum enascituram quandam amarulentiam,
maxime quod Galli conquererentur haec contra neutralitatem fieri videri.
Itaque cum praedicto colonello collocutum, an aliqua particularis obligatio
erga Caesarem reseruata esset, et, cum hoc ille negaret, percunctatum, an
omnino necesse fuerit pulsando tympana singulare quid honoris exhibere
Caesareanis, illoque negante et omitti posse dicente se hoc ipsius discretioni
reliquisse, cum Gallis autem hac de re se plane nihil egisse. His auditis putaui-
mus nobis acquiescendum fore, ne eo ipso dum pertenderemus neutralita-
tem suspectam redderemus. Obiter etiam hac occasione mentio facta est de
tractatibus Osnabrugensibus. Et cum dominus nuncius diceret se his
rebus immiscere nolle, at vero, inquam ego, saepius haec talia incident,
maxime quando Galli inhaerendo suae plenipotentiae non nisi coniunctis
secum protestatitibus tractare velint. Tum ille, ego sedulam operam dabo, ut,
quae Caesarem regesque ipsos concernunt, componantur. De caetero vide-
rint illi. Si Galli omnia cum protestantibus miscere velint, aliud mihi consili-
um capiendum erit.
Von Osnabrukh communicirn unß bemeldt Kayserlich schreiben
Vgl. [ oben S. 122, 24]
, darinnen
vermeldt, daß Ihr Kayserliche Maiestät von den churfürsten guettachten
erfordert, ob omissa Danica interpositione et quando mit denn Schwedischen
fridenstractaten zu verfahren, biß dahin könden Ihr Maiestät sich keines
endtlichen resolviren. Zwar wann Langermannus die extraditionem plenipo-
tentiarum begehr und vermittlen wöll, soll man mit der edition fortfahren,
wann es aber allein die Schweden begehren, nit. Die commissarii melden sonst
in ihrem schreiben, daß der Franzosen vollmacht, auch die außlassung des duca
d’Orleans ze opponiren und die beliebung der Denischen interposition auß
derselben denn Franzosen ze remonstriren, de 27. Aprilis [ 242].
An Ihr Kayserliche Maiestät referiren wir obigen verlauff denn herrn media-
torn vorgetragner oppositionum contra Gallicam plenipotentiam, de 28.
huius [ 243].
sche, sub dato 28. huius [ 240].
colonellus huius urbis ob obmissum transeunte comite tympani pulsum se
id mandati ab eodem accepisse diceret. Sed dominus nuncius statim audita
caussa nostri aduentus se excusauit negauitque a se quicquam mandatum,
intellexisse se quidem ea caussa et ob quosdam a ciuibus sparsos immodera-
tiores sermones in otium Gallorum enascituram quandam amarulentiam,
maxime quod Galli conquererentur haec contra neutralitatem fieri videri.
Itaque cum praedicto colonello collocutum, an aliqua particularis obligatio
erga Caesarem reseruata esset, et, cum hoc ille negaret, percunctatum, an
omnino necesse fuerit pulsando tympana singulare quid honoris exhibere
Caesareanis, illoque negante et omitti posse dicente se hoc ipsius discretioni
reliquisse, cum Gallis autem hac de re se plane nihil egisse. His auditis putaui-
mus nobis acquiescendum fore, ne eo ipso dum pertenderemus neutralita-
tem suspectam redderemus. Obiter etiam hac occasione mentio facta est de
tractatibus Osnabrugensibus. Et cum dominus nuncius diceret se his
rebus immiscere nolle, at vero, inquam ego, saepius haec talia incident,
maxime quando Galli inhaerendo suae plenipotentiae non nisi coniunctis
secum protestatitibus tractare velint. Tum ille, ego sedulam operam dabo, ut,
quae Caesarem regesque ipsos concernunt, componantur. De caetero vide-
rint illi. Si Galli omnia cum protestantibus miscere velint, aliud mihi consili-
um capiendum erit.
Von Osnabrukh communicirn unß bemeldt Kayserlich schreiben
Vgl. [ oben S. 122, 24]
vermeldt, daß Ihr Kayserliche Maiestät von den churfürsten guettachten
erfordert, ob omissa Danica interpositione et quando mit denn Schwedischen
fridenstractaten zu verfahren, biß dahin könden Ihr Maiestät sich keines
endtlichen resolviren. Zwar wann Langermannus die extraditionem plenipo-
tentiarum begehr und vermittlen wöll, soll man mit der edition fortfahren,
wann es aber allein die Schweden begehren, nit. Die commissarii melden sonst
in ihrem schreiben, daß der Franzosen vollmacht, auch die außlassung des duca
d’Orleans ze opponiren und die beliebung der Denischen interposition auß
derselben denn Franzosen ze remonstriren, de 27. Aprilis [ 242].
An Ihr Kayserliche Maiestät referiren wir obigen verlauff denn herrn media-
torn vorgetragner oppositionum contra Gallicam plenipotentiam, de 28.
huius [ 243].