Acta Pacis Westphalicae III C 2,1 : Diarium Volmar, 1. Teil: 1643 - 1647 / Joachim Foerster und Roswitha Philippe
1646 IX 19
1646 IX 19
Mittwoch
Mitwochs, 19. huius, ex mandato domini comitis
Trautmansdorff conueni dominum comitem Pineranda illique proposui, cum
sciret, quo statu res nostrae cum Gallis versarentur et quod inter caeteras
conditiones ex singulari Caesaris iussu nos etiam hanc dixerimus, ut, nisi illi
pacem una cum rege catholico facerent, Caesarea maiestas ad ea, quae suo
nomine proposita sunt, obligata minime esse intelligatur, valde nos angi et
sollicitos esse, quibus modis haec conditio adimpleri possit. Vidisse respon-
sum Gallorum, quo se quidem promptos ad pacem cum plenipotentiariis
Hispanicis ostendant, interea tamen persuasum omnibus velint moram ab
his, non ab illis stare. Vereri nos, ut ne, quando omnia cum Gallis et Suecis
conuenta fuerint, ordines imperii dulcedine pacis illecti res Hispanicas pror-
sus seponant. Itaque putasse nostri officii esse, ut ipsum tempestiue admone-
remus de his, quae hoc loco nobis suggeruntur. Ex omnibus, quae ad nos
deferrentur, videri nobis, quasi summa totius tractationis dependat ab
induciis longioribus Catalanis concedendis. Non ignorare nos, quibus hic
difficultatibus laboretur et quod Galli paritatem quandam induciarum inter
Catalanos et Olandos praetendere dicantur. Attamen spem ostentari, si lon-
giores , verbi gratia 10, 15 aut 20 annorum, suppressione Hollandicarum
mentione [!], modo istae eiusdem essent quantitatis, Gallos huiusmodi condi-
tionem accepturos sicque re uera separatum iri res Catalanas ab Hollandicis.
Nec timendum, quod Hollandi caussa Catalanorum inducias cum catholico
factas rupturi sint, cum hactenus nihil sibi commune cum illis esse voluerint.
Scire nos, quod ipse dominus comes omnia prudenter expendere soleat, nec
tantam nobis esse arrogantiam, ut quicquam quasi non cogitanti suggeren-
dum putemus. Attamen innotuisse nobis Gallos moliri obsidionem Duin-
kerkae
et palam iactare, si ea potiri contingeret, multo duriores se ab
Hispanis conditiones exacturos nec tam facile pacem composituros. Videri
autem Dunkerkae in manifesto periculo amissionis constitutum, cum Neo-
portum Gallis cessisse atque Hollandos portum Duinkerchanum pariter
obsedisse dicatur. Rogare itaque, ut pacis promotione antevertat ruinam,
ne hoc negocio longius pertracto etiam pax Germaniae inde remoram ali-
quam patiatur. Id si fieret, dubitandum non esse, quin ordines pariter omnes
quantumvis renitente Imperatore exclusis Hispanis pacem quavis conditione
ab hostibus redempturi sint.
Ad haec Peneranda: Se hactenus semper etiam ab ipsis mediatoribus persua-
sum Gallos praecise talem qualem Hollandi treguam pro Catalanis expetere
et nullam praeterea a rege catholico conditionem aliam acceptare velle. De
periculo Duinkerckae et Neoporto amisso nihil sibi constare, habuisse se
literas Bruxellis 14. Septembris datas, quibus nihil eiusmodi nunciaretur.
Fuisse secum hodie Hollandorum deputatos, et quamvis vario inter se ser-
mone etiam Duinkerkae et Neoporti mentionem fecissent, nihil tamen de
eorum amissione et periculo locutos, certo argumento falsum esse istum
rumorem. Expectaturum se a crastino ordinario cursore literas ex Belgio
venientes, deinde ad meam propositionem distinctius responsurum. Sed
postea patuit, quemadmodum coniiciebat ipse, non esse vera, quae ferebantur
de dictis locis, quin imo Hollandorum exercitum ad Bergen ob Zoom regres-
sum nauesque a portu Duinkerkano reuocatas.
Trautmansdorff conueni dominum comitem Pineranda illique proposui, cum
sciret, quo statu res nostrae cum Gallis versarentur et quod inter caeteras
conditiones ex singulari Caesaris iussu nos etiam hanc dixerimus, ut, nisi illi
pacem una cum rege catholico facerent, Caesarea maiestas ad ea, quae suo
nomine proposita sunt, obligata minime esse intelligatur, valde nos angi et
sollicitos esse, quibus modis haec conditio adimpleri possit. Vidisse respon-
sum Gallorum, quo se quidem promptos ad pacem cum plenipotentiariis
Hispanicis ostendant, interea tamen persuasum omnibus velint moram ab
his, non ab illis stare. Vereri nos, ut ne, quando omnia cum Gallis et Suecis
conuenta fuerint, ordines imperii dulcedine pacis illecti res Hispanicas pror-
sus seponant. Itaque putasse nostri officii esse, ut ipsum tempestiue admone-
remus de his, quae hoc loco nobis suggeruntur. Ex omnibus, quae ad nos
deferrentur, videri nobis, quasi summa totius tractationis dependat ab
induciis longioribus Catalanis concedendis. Non ignorare nos, quibus hic
difficultatibus laboretur et quod Galli paritatem quandam induciarum inter
Catalanos et Olandos praetendere dicantur. Attamen spem ostentari, si lon-
giores , verbi gratia 10, 15 aut 20 annorum, suppressione Hollandicarum
mentione [!], modo istae eiusdem essent quantitatis, Gallos huiusmodi condi-
tionem accepturos sicque re uera separatum iri res Catalanas ab Hollandicis.
Nec timendum, quod Hollandi caussa Catalanorum inducias cum catholico
factas rupturi sint, cum hactenus nihil sibi commune cum illis esse voluerint.
Scire nos, quod ipse dominus comes omnia prudenter expendere soleat, nec
tantam nobis esse arrogantiam, ut quicquam quasi non cogitanti suggeren-
dum putemus. Attamen innotuisse nobis Gallos moliri obsidionem Duin-
kerkae
Hispanis conditiones exacturos nec tam facile pacem composituros. Videri
autem Dunkerkae in manifesto periculo amissionis constitutum, cum Neo-
portum Gallis cessisse atque Hollandos portum Duinkerchanum pariter
obsedisse dicatur. Rogare itaque, ut pacis promotione antevertat ruinam,
ne hoc negocio longius pertracto etiam pax Germaniae inde remoram ali-
quam patiatur. Id si fieret, dubitandum non esse, quin ordines pariter omnes
quantumvis renitente Imperatore exclusis Hispanis pacem quavis conditione
ab hostibus redempturi sint.
Ad haec Peneranda: Se hactenus semper etiam ab ipsis mediatoribus persua-
sum Gallos praecise talem qualem Hollandi treguam pro Catalanis expetere
et nullam praeterea a rege catholico conditionem aliam acceptare velle. De
periculo Duinkerckae et Neoporto amisso nihil sibi constare, habuisse se
literas Bruxellis 14. Septembris datas, quibus nihil eiusmodi nunciaretur.
Fuisse secum hodie Hollandorum deputatos, et quamvis vario inter se ser-
mone etiam Duinkerkae et Neoporti mentionem fecissent, nihil tamen de
eorum amissione et periculo locutos, certo argumento falsum esse istum
rumorem. Expectaturum se a crastino ordinario cursore literas ex Belgio
venientes, deinde ad meam propositionem distinctius responsurum. Sed
postea patuit, quemadmodum coniiciebat ipse, non esse vera, quae ferebantur
de dictis locis, quin imo Hollandorum exercitum ad Bergen ob Zoom regres-
sum nauesque a portu Duinkerkano reuocatas.