Acta Pacis Westphalicae III C 2,1 : Diarium Volmar, 1. Teil: 1643 - 1647 / Joachim Foerster und Roswitha Philippe
1646 II 16

35
1646 II 16
Freitag

39
35 Freytags] am Rande: NB: Hertzogs von Lothringen schreiben.
Freytags, den 16. huius, remittirn wir ad Osnabruggen-
36
ses ihr relation ad Caesarem cum communicatione nostrae relationis ad suam

[p. 546] [scan. 594]


1
maiestatem atque literarum ducis Lotharingiae petendo ipsorum consilium,
2
quod desuper faciendum putent, de 15. huius [ 1049 ].

3

42
3 Eodem] am Rande: Hollendisches tractament.
Eodem an herrn grafen von Trautmansdorff mit widersendung Kayserlicher
4
resolution wegen der Hollender tractaments, de 15. huius [ 1050 ].

5
Eodem an Kayserliche Maiestät, wessen sich die Churcölnischen gsandten
6
wegen befahrender Lothringischer einquartierung beschwehrt [ 1051 ].

7
Eodem communicirn wir dises auch Ihr Excellentz, herrn grafen von Traut-
8
mansdorff [ 1052 ].

9
Eodem ad Caesarem, daß von den Franzosen noch kein antwortt in puncto
10
durch unß nechstvorbemeldten bei den mediatorn beschehenen anbringens
11
erfolgt, daß die Churbayerischen contra Brandenburg ein votum refutato-
12
rium im churfürstenrath abgelegt. Communicatio deß hertzog von Lothrin-
13
gen abgangnen schreibens und umb resolution in puncto 5., die Hessen
14
Casselischen postulata, de 16. Februarii [ 1053 ].

15
Eodem an duca Savelli [ 1054a ].

16
Eodem von Oßnabrukh communicatur protocollum conferentiae cum Chur-
17
cölnischen und Bayerischen secundariis, auch commissionschrifften de anno
18
1559 wegen der dreyen stiffter Metz, Tull und Verdun [ 1054 b ].

19

43
19 Eodem] am Rande: Mediatores referunt Gallorum responsa super exposito periculo a
44
Turcis metuendo.
Eodem a meridie retulerunt nobis domini mediatores responsum Gallo-
20
rum dicentes se nostram propositionem modo, quo fieri, suauiori recensuisse
21
et, ut aequiores se tandem praeberent, admonuisse. Et cum illi parumper ad
22
deliberandum secessissent, primo omnium quaesisse, an haec in forma pro-
23
testationis proponerentur. Sed replicatum non hoc animo a nobis dicta;
24
quodsi tamen durioribus conditionibus pacis negocium extraheretur, fieri
25
posse, ut haec et plura alia per modum publicae protestationis a Caesare orbi
26
christiano proponerentur. Ideo rationes nostras ob oculos poni, ut eo facilius
27
ad aequitatem ipsi se applicarent. Tunc respondisse se putare culpam ipsis
28
adscribi nullam posse, abstinuisse hactenus ulteriori tractatu Caesareanos,
29
quodsi pergerent et clare ostenderent, quantum et quid a parte ipsorum
30
praestare vellent, aequos et faciles se quoque ipsis praestituros fuisse. Iniec-
31
tam deinde a se, mediatoribus, mentionem de armistitio, videri iam tempus
32
esse, ut de eo tractetur, posse id conueniri ad annum integrum septemue aut
33
octo menses et interea temporis controuersias, quae cum diuersis partibus
34
restant, quietiori animo componi. Turcam ipsum fama huiusmodi suspensio-
35
nis exterritum lentius arma moturum. Ad ea Gallos nihil admodum reges-
36
sisse , nisi quod ipsorum collega Osnabrugis cum Suecis de rebus ad pacem
37
spectantibus et forte etiam de hoc armistitii quaestione agere[t], eius se redi-
38
tum expectare posteaque latius sese declaraturos. Haec a Gallis.

39
Deinde per discursum quaerebat Venetus, an putaremus a Gallis quaeren-
40
dum , quid ipsi Caesari praestare vellent, si satisfactionem ad ipsorum nutum
41
expediri permitteret. Respondimus operae quidem precium fore, ut de

[p. 547] [scan. 595]


1
mente ipsorum nobis constare possit, sed verendum, ut in verbis potius haere-
2
rent quam re et facto aliud praestent. Me, Volmarum, non semel cum Au-
3
ausio in hoc argumentum descendisse, sed ipsum semper generalibus cir-
4
cumlocutionibus usum, imo satis aperte ostendisse non e re Galliarum esse
5
posse arma in Suecos conuertere. Ad ista confessus est libero ore Venetus
6
nec se videre, quid utilitatis Caesar consequeretur, etiamsi totam Alsatiam
7
Gallis cederet. Quin imo timendum, ne oppugnantibus postea Suecis Caesa-
8
rem tanto infestius sua maiestas utrinque derelicta his eorumque asseclis sola
9
dilanianda relinqueretur.

Documents