Acta Pacis Westphalicae III C 2,1 : Diarium Volmar, 1. Teil: 1643 - 1647 / Joachim Foerster und Roswitha Philippe
Freitag
Den 17. huius ist unß von Kayserlicher Maiestät ein
recipisse einkommen über unser relation vom 16. Octobris, deß Französi-
schen residenten abraiß nach Hollandt, auch Cardinals Rosetti anttwortt
betreffend, sub dato Wien, 4. Novembris [ 81].
Den 20. eiusdem anttwortten wir und berichten Ihr Kayserliche Maie-
stät deß Venetianischen gesandtens ankunfft und gegen denselben ver-
richter visita, mit communication deß churfürstlich Brandenburgischen
schreibens [ 82].
Vorgemeldten 17. huius ist unß auch vom herrn Söldner zugeschriben
worden, daß in denen zwischen dem von Lützow
Konrad von Lützow, Reichshofrat, kaiserlicher Resident in Hamburg 1639–1642, wo er am
25. Dezember 1641 mit Frankreich und Schweden den Präliminarfrieden schloß (Druck: J. G.
Meiern I S. 8–10 ). Vgl. über ihn O. von Gschliesser S. 250, zu den Verhandlungen zwischen
Lützow und Salvius C. Th. Odhner S. 67ff und APW [I 1 S. 330ff.]
und Salvio vorgang-
nen geheimen tractaten kein proiectum utrinque extradirt worden, sub
dato Wien, 4. Novembris [ 83].
Dieses communicirn wir sub dato 20. diß den Kayserlichen commissariis zu
Oßnabrukh, mit bedeutten, waß sich der Venetianische ambassador bei der
visita vernemmen lassen [ 84].
Den 20. diß hatt mich herr Bruin revisitirt cum oblatione officiorum solita.
Eodem accepimus responsum a dominis commissariis Osnabrugae agenti-
bus sub dato 19. eiusdem ad nostras de 13. praecedente super modo exhi-
bendi nouam ratificationem regis catholici. Significant autem ita inter se et
coronarum inimicarum ministros conuentum, ut noua ista ratificatio initio
congressus Monasterii in manus Gallicorum plenipotentiariorum immediate
absque mediatorum opera tradi debeat. Itaque putare ipsos, nos quidem
instrumentum ratificationis ab Hispanis acceptare posse, non tamen, ut
loquuntur, prius extradendum, nisi cum Galli aduenissent, ne praematura
editione ansa novis disputationibus detur [ 85].
Nobis videbatur hic extradendi modus non admodum securus esse, cum
hactenus re ipsa compertum sit, Franciae ministros in huiusmodi occasioni-
bus non admodum bona fide agere solere facileque occasionem aut cauillandi
aut, quae ipsorum fidei credita essent, negandi captare. Eaque de caussa cau-
tionem aliquam adhibendam, vel ut legato apostolico aut ipso diutius post
aduentum Gallorum morante Veneto authentica ratificationis scriptura
ostendatur petaturque, ut exemplar quod vocant fidimatum sub suo sigillo
nobis retinendum conficiant authentico postea per nos in manus Gallorum
consignando, vel ut immediate his tradamus recepta recognitione cum inserta
instrumenti copia.
recipisse einkommen über unser relation vom 16. Octobris, deß Französi-
schen residenten abraiß nach Hollandt, auch Cardinals Rosetti anttwortt
betreffend, sub dato Wien, 4. Novembris [ 81].
Den 20. eiusdem anttwortten wir und berichten Ihr Kayserliche Maie-
stät deß Venetianischen gesandtens ankunfft und gegen denselben ver-
richter visita, mit communication deß churfürstlich Brandenburgischen
schreibens [ 82].
Vorgemeldten 17. huius ist unß auch vom herrn Söldner zugeschriben
worden, daß in denen zwischen dem von Lützow
Konrad von Lützow, Reichshofrat, kaiserlicher Resident in Hamburg 1639–1642, wo er am
25. Dezember 1641 mit Frankreich und Schweden den Präliminarfrieden schloß (Druck: J. G.
Meiern I S. 8–10 ). Vgl. über ihn O. von Gschliesser S. 250, zu den Verhandlungen zwischen
Lützow und Salvius C. Th. Odhner S. 67ff und APW [I 1 S. 330ff.]
nen geheimen tractaten kein proiectum utrinque extradirt worden, sub
dato Wien, 4. Novembris [ 83].
Oßnabrukh, mit bedeutten, waß sich der Venetianische ambassador bei der
visita vernemmen lassen [ 84].
Den 20. diß hatt mich herr Bruin revisitirt cum oblatione officiorum solita.
bus sub dato 19. eiusdem ad nostras de 13. praecedente super modo exhi-
bendi nouam ratificationem regis catholici. Significant autem ita inter se et
coronarum inimicarum ministros conuentum, ut noua ista ratificatio initio
congressus Monasterii in manus Gallicorum plenipotentiariorum immediate
absque mediatorum opera tradi debeat. Itaque putare ipsos, nos quidem
instrumentum ratificationis ab Hispanis acceptare posse, non tamen, ut
loquuntur, prius extradendum, nisi cum Galli aduenissent, ne praematura
editione ansa novis disputationibus detur [ 85].
Nobis videbatur hic extradendi modus non admodum securus esse, cum
hactenus re ipsa compertum sit, Franciae ministros in huiusmodi occasioni-
bus non admodum bona fide agere solere facileque occasionem aut cauillandi
aut, quae ipsorum fidei credita essent, negandi captare. Eaque de caussa cau-
tionem aliquam adhibendam, vel ut legato apostolico aut ipso diutius post
aduentum Gallorum morante Veneto authentica ratificationis scriptura
ostendatur petaturque, ut exemplar quod vocant fidimatum sub suo sigillo
nobis retinendum conficiant authentico postea per nos in manus Gallorum
consignando, vel ut immediate his tradamus recepta recognitione cum inserta
instrumenti copia.